หลายคนคงรู้จักกับบทเพลงดังในอดีตอย่าง “คนที่ไม่ใช่แฟน ทำแทนทุกเรื่องไม่ได้” แต่ไม่รู้ว่าเคยได้ยินวลีที่ว่า “พ่อแม่ ‘อยาก’ แทนลูกไม่ได้” หรือไม่ อาจจะไม่ใช่คำที่คุ้นหู แต่อยากให้รู้ไว้เลยว่านี่คือสิ่งที่มีอิมแพค และมีผลประทบต่อ “ทั้งชีวิต” ของลูกรัก แต่มันจะมีผลยังไงล่ะ ?
พ่อแม่ทุกคน ทุกครอบครัว อยากจะให้ลูกมีการศึกษาที่ดี การงานที่ยอดเยี่ยม และยิ่งมีการเงินที่มั่นคงมันยิ่งเป็นโบนัสของชีวิต เมื่อมาผสมรวมกับความสุขที่คุณคิดว่าคุณมอบให้กับเขา คงจะฟินเข้าไปใหญ่ แต่คำถามนั้นคือ โบนัสของใคร ความสุขของใคร ของลูก หรือว่าของคุณ?
หมอ พยาบาล ทหาร นักกฎหมาย อาชีพในอุดมคติของคนยุค Babyboom ไปจนถึง Gen X ที่จะเลือกความมีหน้ามีตา ความมั่นคง ความดูดี เป็นหลัก จนนำไปสู่การชี้นำ การยัดเยียด แย่ที่สุดคือการบังคับ หรือสั่งให้เป็นอย่างที่อยากให้(ลูก)เป็น
ความฝันเราของเรา ลูกต้องทำให้ได้ แต่ความฝันลูก ลูกไม่ต้องทำ พ่อแม่น้อยคนที่จะนึกถึงตรงจุดนี้ น้อยคนที่จะนึกถึงว่า เรามีฝัน แล้วลูกจะฝันบ้างไม่ได้หรือ ? แต่มันก็จะมีประเภทที่ว่า ลูกฉัน ฉันเลี้ยงมามันผิดหรือไงที่ลูกจะต้องเป็นในแบบที่ฉันอยากให้เป็น! คำตอบคือ คุณพ่อ คุณแม่ อยากหรือคาดหวังได้ แต่ความคาดหวังต้องอยู่ภายใต้หน้าที่ !?
“หน้าที่อะไร ?”
หน้าที่ที่จะทำอย่างไรให้เขาอยากเป็นในสิ่งที่เราคาดหวัง ไม่ใช่เขาไม่อยากก็ไปคาดหวังหรือไปกดดันให้เขา(ต้อง)อยากจนได้
หน้าที่สร้าง สร้างให้เขาเกิดทักษะ อะไรที่เราอยากให้เขาทำ ก็ลองเสริมทักษะนั้นให้กับเขาจนเขามีความพร้อม
เช่น อยากให้รู้จักแพ้-ชนะ มีน้ำใจนักกีฬา ให้เริ่มเล่นกับพ่อแม่ ซึ่งเป็นคนที่คอยปลอบ คอยสอน คอยร่วมดีใจ เสียใจกับลูก จนสะสมเป็นประสบการณ์ที่มากพอ เพื่อที่จะได้รู้ว่าเมื่อเปลี่ยนจากพ่อแม่เป็นคนอื่นจะสามารถจัดการกับการแพ้-ชนะ ได้อย่างไร หรืออยากให้เขาแข่ง ก็ต้องลองสนามกับพ่อแม่ ลองจนพร้อม และอยากแข่งด้วยตัวเอง
ถ้าอยากให้เขากล้าแสดงออก เขาก็ต้องมีทักษะที่จะแสดงผนวกกับความมั่นใจในตัวเอง และเมื่อเขาพร้อม เขาก็จะอยากออกไปโชว์ของ
“เห็นไหมว่าทุกอย่าง ต้องเรียนรู้ ต้องเสริมสร้าง และเมื่อพร้อม เขาก็อยากที่จะทำ เพียงแต่คุณจะเสริมสร้างมันแบบไหนเท่านั้นเอง”
